Ham Meyvayı Kopardılar Dalından Hikayesi, Benim İçin
Bir kaç gündür dilimde bu türkü. Benim yarim yaylalarda oturur diye söylerken içimdeki tortuları oynatıyor gibi hissediyorum.
Türküyü kayıt için söylerken anladım neden bana bu sıra geldiğini. Türkü de bahsedilen yarim, benim için kendi öz benliğim.
Bu günlerde uzun zaman önce psikologum tarafından önerilen Yetenekli Çocuğun Dramı’nı tekrar tekrar okuyorum. Normalde psikologumun önerdiği kitabı anında alır, okurum. Hayret bu kitabı almakta çok geciktim. Ne ilginç bilinçsizce kendimizi oyuna getirmelerimiz. Demek ki zamanı şimdiymiş.
Kitabı yavaşça okuyorum, hızlıca okuyorum. Sonra burnumu sızlatan dağ gibi büyük yasın farkına varıyorum. Şu an için yapabileceğim tek şey, olabildiğince ferahlıkla ve merakla içimde olan biteni izlemek.
Kitapta bahsedilenleri okurken, benim yıllardır kendi içimde dile getirmekten korktuğum şeyleri, bir psikologun sayafalarca anlatmış olmasına ısınıyorum. Hiç bir şey yapmıyorum. Çözmeye çalışmıyorum. Çözüleceğine dair hayal kurmuyorum. Sadece okuyorum ve çığ gibi gelmek isteyen yas’ın farkına varıyorum.
Derken bu türkü dudaklarımın arasından çıkıyor, günün hiç beklenmeyen zamanları. Ham meyvayı kopardılar dalından, beni ayırdılar nazlı yarimden derken… O iç sızlatan duygu, kendimden, kendi öz benliğimden ayrılmanın acısının duygusu oluyor.
Bense sadece dudaklarımı açıp, çıkmak isteyen sese buyur gel diyorum. Gelmek isteyen yasa buyur gel diyorum. Hiç bir şey yapmak, fix etmek değil niyetim. Sadece olana bakıyorum. Çünkü yapabileceğim tek şey bu. Biliyorum.
Ham Meyvayı Kopardılar Dalından Sözleri
Ham meyvayı kopardılar dalından
Beni ayırdılar nazlı yarimden
Eğer yarim tutmaz ise salımdan
Onun için kapanmıyor gözlerim
Benim yarim yaylalarda oturur
Ak ellerin soğuk suya batırır
Demedim mi nazlı yarim ben sana
Çok muhabbet tez ayrılık getirir
Uzun olur gemilerin direği
Yanık olur aşıkların yüreği
Ne ben gelin oldum, ne sen güveyi
Onun için açık gider gözlerim
Nida Tüfekçi